Dimitris Galon

ΑγΑπητέ γιώργο το πρώτο μήνυμά μου που σχετίζετΑι με Αυτό το πλοίο είνΑι Από τις 8.2.2011, στο ενδιάμεσο νέες τεκμηριωμένες πληροφορίες άλλΑξΑν τΑ δεδομένΑ κΑι Από ότι φΑίνετΑι ο ντούνης έχει δίκιο ενώ το Miramar Ship Index άδικο. η κΑτΑχώρηση του τελευτΑίου – στην οποίΑ στηρίχθηκΑ – είνΑι λάθος. λάθος επίσης είνΑι κΑι η κΑτΑχώρηση στο βιβλίο του βύρωνΑ κάτω Από το συγκεκριμένο λήμμΑ. Ας τΑ πάρω όμως Από την Αρχή ΑνΑφερόμενος σε Αυτό που σίγουρΑ σε ενδιΑφέρει περισσότερο, στην δράση του στρΑτού κΑτοχής στην περιοχή σου. μελέτησΑ με προσοχή το πολεμικό ημερολόγιο δυτικής ελλάδΑς του γερμΑνικού πολεμικού νΑυτικού (βλ. Kriegstagebuch des Kommandanten der Seeverteidigung West Griechenland, Από δω κΑι πέρΑ συντμημένο σε KTB Seeko West Griechenland) Από την ημερομηνίΑ ίδρυσης της μονάδΑς, 1.10.1943, έως κΑι την τελευτΑίΑ του κΑτΑγρΑφή στις 3.9.1944. δίπλΑ σε σκόρπιες πληροφορίες που σίγουρΑ θΑ σε ενδιΑφέρουν, όπως πτώσεις Αεροπλάνων στην περιοχή σου, βρήκΑ κΑι όλες τις κΑτΑχωρήσεις γιΑ το λήμμΑ ALMA κΑι όχι ALBA. το γερμΑνικό πολεμικό νΑυτικό είχε δυο πλοίΑ με το όνομΑ ALMA στο δυνΑμικό του, το Ατμόπλοιο ALMA (Dampfer ALMA) κΑι το πετρελΑιοκίνητο (βλ. κΑΐκι) ALMA (Motorsegler ALMA). στΑ ημερολόγιΑ οι κΑτΑχωρήσεις ήτΑν σύντομες έτσι Αντί γιΑ την λέξη Dampfer (= Ατμόπλοιο) γρΑφότΑν μόνο το γράμμΑ D. με μιΑ τελείΑ δίπλΑ, όπως D. ALMA, ενώ γιΑ το Motorsegler (= πετρελΑιοκίνητο) M.S. ALMA. Έτσι βρίσκοντΑι όλες οι κΑτΑχωρήσεις του λήμμΑτος ALMA στο KTB Seeko West Griechenland. Όπως γίνετΑι ΑνΑφορά στον σύνδεσμο που πΑρέθεσες, το M.S. ALMA (πετρελΑιοκίνητο) ήτΑν ένΑ ξύλινο σκάφος 70 τόνων κΑτΑσκευΑσμένο το 1938 με το νηολόγιο Ba. 996 (= Bari 996) το οποίο επιτάχθηκε στις 15.5.1940 Από το ιτΑλικό πολεμικό νΑυτικό κΑι τοποθετήθηκε σΑν μεσΑίου μεγέθους νΑρκΑλιευτικό φέροντΑ τον κωδικό R136 (R = dragaggio a divergenti piccoli). οι κΑτΑχωρήσεις που ΑνΑφέροντΑι σε Αυτό είνΑι Από τις ημερομηνίες, 5.10.43, 26.10.43, 28.10.43, 4.11.43, κΑι 6.1.44 όπου κΑι βυθίστηκε μετά Από πρόσκρουση σε νάρκη (βλ. συνημμένο ντοκουμέντο 1). οι κΑτΑχωρήσεις ΑνΑφέρουν μόνο ότι μετέφερε εφόδιΑ, τίποτΑ άλλο. Όπως έγρΑψΑ κΑι στον σύνδεσμο που πΑρέθεσες η κΑτΑχώρηση του σΑν βυθισθέν στις 22.9.43 δεν ισχύει, κΑθώς κΑι ότι την ημερομηνίΑ 8.9.43 πρΑγμΑτοποιήθηκε η επίτΑξη του Από τον γερμΑνικό στρΑτό. την βύθιση του την περιγράφει το ντοκουμέντο 1. Αν χρειΑστείς μετάφρΑση πες μου. το άλλο ALMA, το D. ALMA (= Ατμόπλοιο) είνΑι το Ατμόπλοιο που συνόδευσε την πΑράκτιΑ προστΑτευτική φλοτίλλΑ Αττικής (Kuestenschutzflottille Attika), υπό τις διΑτΑγές του Albert Oesterlin, στο ξεκΑθάρισμΑ των κυκλάδων Από τους ιτΑλούς κΑι βυθίστηκε μετά Από πρόσκρουση σε νάρκη στις 23.11.43, στην είσοδο του λιμΑνιού της νάξου. υπάρχει μόνο μιΑ ΑνΑφορά σε Αυτό νΑ βρίσκετΑι στις 3.10.43 στην περιοχή σου, όπου ΑνΑφέρετΑι νΑ μετΑφέρει ιτΑλούς ΑιχμΑλώτους στην πάτρΑ. το M.S. ALMA ήτΑν ένΑ μικρό κΑΐκι που μετέφερε μόνο οπλισμό, τρόφιμΑ, κΑι άλλΑ εφόδιΑ, ενώ το D. ALMA σιδερένιο κΑι μεγΑλύτερο κΑι λειτουργούσε σΑν μετΑγωγικό. η ιστορίΑ του Ατμόπλοιου ALMA -Αυτού που βυθίστηκε στη νάξο- έχει πολύ ενδιΑφέρον κΑι πολύ ζουμί, θΑ ΑνΑφερθώ όμως Αύριο σε Αυτή. κΑλό ΑπόγευμΑ. DG

Τρεις παρατηρήσεις Νηρέα. 1. Ioannis K. Scarlatidis, πρόκειται για αναγραμματισμό στο αγγλικό κείμενο και είναι σίγουρα ο Ιωάννης Σκαρταλίδης του ΕΡΑΤΩ και του ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ που αναφέρει ο Κ. Τσουμάνης. 2. Η φωτογραφία από το αρχείο του Tommy Tramp δεν μου φαίνεται και δεν μπορεί να είναι το SHINYO MARU, ex PANAGHIS (τους κατατόπισα ήδη). Το ΠΑΝΑΓΗΣ ήταν ένα φορτηγό πλοίο 2.744 ΚΟΧ ενώ αυτό της φωτογραφίας είναι ένα ποστάλι, εκ΄ κατασκευής, και μάλλον πρόκειται για το SHINYO MARU, 13.377 ΚΟΧ, της Toyo Kisen κατασκευασμένο το 1911 στο Nagasaki. 3. Στην ιστοσελίδα που ακολουθεί, στην οποία βρίσκεται καταχωρημένο και το SHINYO MARU της Toyo Kisen σαν ex PANAGHIS, υπάρχουν στοιχεία για την βύθιση του αυθεντικού SHINYO MARU-ΠΑΝΑΓΗΣ από το USS Paddle (SS-263) με αρκετές λεπτομέρειες και φωτογραφίες. http://www.navsource.org/archives/08/08263.htm Σε χαιρετώ DG και ένα συμπληρωματικό Νηρέα, ο ΠΑΝΑΓΗΣ μας έχει αποτυπωθεί σε γραμματόσημο σαν CLAN MACKAY http://www.shipstamps.co.uk/forum/viewtopic.php?f=2&t=8876 Σε χαιρετώ DG

Αγαπητέ Νηρέα είναι πολλά τα πλοία φαντάσματα και λίγες οι πληροφορίες. Νομίζω ότι μόνο συστηματικά και σίγουρα με πολύ προσπάθεια και κόπο ίσως καταφέρουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και να βρούμε, αν βρούμε τελικά, μια άκρη στο θέμα των απωλειών στις θάλασσες της Κίνας, της CATHAY, όπως ήταν το αρχαίο της όνομα και όπως την αναφέρει στα Canto του ο Ezra Pound. Σου παραθέτω εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα καταχώρηση (το ιδιαίτερο ενδιαφέρον βρίσκεται στην υποσημείωση με τον αστερίσκο) από το βιβλίο του Roger W. Jordan: The World´s Merchant Fleets, 1939: The Particular and Wartime Fates of 6.000 Ships, US Naval Institut Press 2006. Services: Tramping, mainly in China Seas, Far East Yannoulatos Brothers (China) 55 Yuen Ming Road, Shanghai, China and Odos Pindarou 32, Athens. Under Greek flag: Hellenich City 1917 (2486 gt), ex WIN ON 1939, ex LAKE GEORGE 1937, laid down as PERREGAUX HELLENIC TRADER 1907 (2052 gt), ex CATHERINE G SUDDEN 1939, ex THONBJORG 1922, ex GEORGE W FENWICK 1916 MARO Y 1924 (3549 gt), ex HELLENIC PIONEER 1939, ex GISLA 1938 Ioannis K. Scarlatidis* (Greek flag) ERATO 1918 (5904 gt), ex CHINA EXPORTER 1938, COWDEN LAW 1933, ex SCOTTISH MONARCH 1924 VALENTINI 1909 (4713 gt), ex CHINA IMPORTER, ex MINEWIC 1933 Gerasimos M. Stamatelatos* (Greek flag) KARAVADOS 1913 (2325 gt), ex DAH LOH 1937, ex LLANTWIT MAJOR 1933, ex RUBENS 1923, ex SLAV 1921 PIPINA 1904 (2709 gt), ex DAH SUN 1938, ex PENTUSKER 1935, ex CONWAY 1929 Ioannis D. Tsounias* (Greek flag) PANAGHIS 1894 (2744 gt), ex CHANG THE 1938, ex TUNG TUCK 1937, ex CEDUNA 1925, ex CLAN MACKAY 1914 *) Managed by China Hellenic Line Ltd. Note: These companies also owned and managed several vessels under 2000 gt. Από τα γραφόμενα φαίνεται ότι οι Σκαρλατίδης, Σταματελάτος και Τσούνιας είχαν ιδρύσει την δικιά τους εταιρία με την ονομασία China Hellenic Line Ltd. Δεν γνωρίζω αν η εταιρία λειτουργούσε και με κεφάλαια των Αδελφών Γιαννουλάτου οι οποίοι όπως αναφέρεται δραστηριοποιούνταν και στις θάλασσες της Κίνας. Δες πιο κάτω το όνομα του ανθυποπλοίαρχου του ΕΡΑΤΩ, το οποίο δεν μου φαίνεται να είναι απλή συνωνυμία. Κάποιες αναφορές σε σχέση με τους αιχμαλώτους στα ιαπωνικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν και ναυτικοί των πλοίων ΕΡΑΤΩ (Εμμανουήλ Βλασόπουλος – Πλοίαρχος, Στέλιος Γιαννουλάτος – Ανθυποπλοίαρχος, Λουκάς Κεραμιώτης – Α΄ Μηχανικός, Ευάγγελος Αθηναίος – Β΄ Μηχανικός), ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ (Ευάγγελος Δαμίγος – Μάγειρας, Αριστοτέλης Καπλανίδης – Γ΄ Μηχανικός), οι καταχωρλησεις αυτές βρίσκονται στο βιβλίο του Νίκου Πηγαδά, Τορπίλες και συρματόπλεγμα – Έλληνες ναυτικοί αιχμάλωτοι πολέμου, εκδ. Μπατσιούλας 2010. Αν και στην Ποντοπόρεια αναφέρονται 6 από τα πλοία που ψάχνουμε, ενίοτε με λανθασμένες πληροφορίες, τα ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ (λάθος καταχώρηση σαν ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ), ΕΡΑΤΩ, ΚΑΡΑΒΑΔΟΣ (λάθος αναφορά στον ιδιοκτήτη Γ. Σταματιάδης αντί Γεράσιμος Σταματελάτος), ΛΕΙΒΑΘΩ (πάλι Γ. Σταματιάδης), ΠΙΠΙΝΑ (πάλι Γ. Σταματιάδης), και ΣΠΑΡΤΗ (πάλι Γ. Σταματιάδης) – η Τζελίνα Χαρλαύτη αντλεί όλες τις σχετικές πληροφορίες για τα πλοία αυτά από το LRS – στο βιβλίο της ίδιας "Ιστορία της Ελληνόκτητης Ναυτιλίας", δεν υπάρχει πουθενά αναφορά στα συγκεκριμένα πλοία καθώς και καμιά μνεία ούτε στον ανύπαρκτο Γ. Σταματιάδη (υπάρχει μόνο ένας Μ.Ι. Σταματιάδης του Ιόνιου Δικτύου, με βάση του την Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη) αλλά ούτε και στον Γεράσιμο Σταματελάτο. Ψάχνοντας την ιστορία του ΠΑΝΑΓΗΣ καταχώρησα στην γερμανική τράπεζα δεδομένων που επιμελούμαι, το ανάλογο λήμμα (με μια translate μηχανή του Google είμαι σίγουρος ότι θα τα καταλάβεις όλα) και έχω την τιμή να παραθέσω τον πρώτο φωτογραφικό καρπό της κοινής μας έρευνας, το πλοίο SHINYO MARU, ex PANAGHIS, από το αρχείο του Tommy Tramp. Σε χαιρετώ DG

Γεια σου Νηρέα, φοβερά ενδιαφέρον θέμα και χαίρομαι που είμαστε εδώ και τα λέμε. Ο Ντούνης εκτός από αυτά που ανέφερες έχει τις πληροφορίες του και από ένα έγγραφο του ΥΕΝ από το 1946. Σου στέλνω τον κωδικό του εγγράφου με προσωπικό μήνυμα. Εδώ καταντήσαμε με όλες αυτές τις κλοπές, να μην μπορούμε να δώσουμε στοιχεία δημοσίως. Σου παραθέτω τι γνωρίζω, αν και σε μερικές ημέρες θα τα δεις δημοσιευμένα και σε άλλους διαδικτυακούς κόμβους χωρίς αναφορές σε μας που τα γράφουμε. 01. ΑΝΩ ΒΑΘΥ βυθίστηκε σαν ιαπων. ASEI MARU από αεροπορική επιδρομή στις 15.07.1945 στο Woosung της Σαγκάης στην Κίνα. 02. ΑΘΗΝΑ πήγε για διάλυση το 1959 με το αρχικό του όνομα TA YU. 03. ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ πήγε για διάλυση το 1959 με το αρχικό του όνομα TA DAH. 04. ΑΤΤΙΚΑ πήγε για διάλυση το 1959 σαν EL DRAGON. 05. ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ ναυάγησε σαν ιαπων. TAI MARU στην νήσο Σαχαλίνη στις 24.09.1942 06. ΕΡΑΤΩ βυθίστηκε σαν ιαπων. URATO MARU από αεροπορική επιδρομή στις 18.10.1944 07. ΗΡΑ (?) 08. ΚΑΡΑΒΑΔΟΣ βυθίστηκε σαν ιαπων. TAIRIKU MARU από τορπίλη υποβρυχίου στις 21.02.1945 09. ΛΕΙΒΑΘΩ πήγε για διάλυση το 1955 σαν AN KUO. ΄Όπως το ανάφερες και εσύ δεν επιτάχθηκε. Το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στον Μελισσηνό και στον Ντούνη ενισχύει την θέση της μη επίταξης. 10. ΠΙΠΙΝΑ πήγε για διάλυση το 1958 με το αρχικό του όνομα DAH SUN. 11. ΠΑΝΑΓΗΣ βυθίστηκε σαν ιαπων. SHINYO MARU από τορπίλη υποβρυχίου στις 07.09.1944 12. ΣΠΑΡΤΑ βυθίστηκε σαν ιαπων. KIKUZUKI MARU από τορπίλη υποβρυχίου στις 27.01.1944 Παρατήρησα κι΄ εγώ, όπως σωστά προείπες, την ημερομηνιακή διαφορά ανάμεσα στην αναφορά του Ντούνη για βυθίσεις το 1938, οι οποίες παρεμπιπτόντως είναι τα 5 πλοία για τα οποία δεν γνωρίζω, και την αναφορά του Κ. Τσουμάνη για το έγγραφο του ΥφΥΕΝ του 1940. Σε χαιρετώ Νηρέα και μοιάζει πολύ ενδιαφέρον το ταξιδάκι που αρχίσαμε. DG

Κάτι που ξέχασα να αναφέρω είναι ότι οι αναφορές του Χρήστου Ντούνη στο βιβλίο του "Εν Καιρώ Πολέμου" μου είναι γνωστές αλλά εμπεριέχουν λάθη και δεν βοηθούν, καθώς δεν μπορεί να στηριχτεί κανείς σε αυτές. Χαιρετώ DG

Καλησπέρα, τα παρακάτω πλοία έχουν βρεθεί, ταυτοποιηθεί και έχει προχωρήσει ως ένα σημαντικό επίπεδο η έρευνα. 01. ΑΝΩ ΒΑΘΥ 02. ΑΘΗΝΑ 03. ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ 04. ΑΤΤΙΚΑ 05. ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ 06. ΕΡΑΤΩ 07. ΗΡΑ 08. ΚΑΡΑΒΑΔΟΣ 09. ΛΕΙΒΑΘΩ 10. ΠΙΠΙΝΑ 11. ΠΑΝΑΓΗΣ 12. ΣΠΑΡΤΑ Λείπουν τα 01. ΑΙΓΕΥΣ 02. ΑΙΝΟΣ 03. ΑΝΤΙΓΟΝΗ 04. ΑΡΗΣ 05. ΑΦΡΟΔΙΤΗ και το "πλοίο φάντασμα" ΚΑΡΑΒΑΘΗΣ. Δράττω την ευκαιρία για να αναφερθώ σε ένα θέμα που πολύ γνωρίζουν και λίγοι αναφέρουν. Είναι γνωστό ότι γίνονται συνεχώς αντιγραφές θεμάτων και περιεχομένου σε άλλα φόρα, σε προσωπικές ιστοσελίδες και σε blog, χωρίς καν να αναφέρονται οι πηγές. Είναι αυτονόητο ότι ένα τέτοιο γεγονός καπηλεύεται τον κόπο, την προσπάθεια, και την εργασία του αρχικού συντάκτη ο οποίος διέθεσε απλόχερα το αποτέλεσμα των ερευνών και της προσπάθειας του στο διαδίκτυο για να διαβαστεί από όσους ενδιαφέρονται. Οι πράξεις αυτές και η νοοτροπία της πνευματικής κλοπής, οδήγησε στο γεγονός της μη προσφοράς. Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Αν και υπάρχει η διάθεση να παρατεθούν φωτογραφίες, ντοκουμέντα αρχείων, διαφημιστικά φυλλάδια, και συγκεκριμένες πληροφορίες, όλα αυτά δεν μπορούν να προσφερθούν από φόβο πνευματικής κλοπής. Ευχαριστώ DG

Μετά την ιαπωνική στρατιωτική επέμβαση στην Κίνα και την κατάληψη της Μαντζουρίας το 1931-32, έλληνες εφοπλιστές που είχαν σαν βάση τους την Σαγκάη της Κίνας, αγόρασαν φορτηγά πλοία και ατμόπλοια καθώς και ένα επιβατηγό πλοίο, τα οποία νηολογήθηκαν σε ελληνικά λιμάνια, έφεραν την ελληνική σημαία αλλά κινούνταν αποκλειστικά στα λιμάνια και στους ποταμούς της Κίνας. Ο Κ. Τσουμάνης στο βιβλίο του «Η Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία και το Ναυτεργατικό Κίνημα 1939-1945» παραθέτει έναν κατάλογο που προέρχεται από το Ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών, 1940, με το τίτλο «Ελληνικά πλοία εις λιμένας Κίνας». Τον παραθέτω και εγώ εδώ στο φόρουμ. Πρόκειται για 17 πλοία εκ των οποίων τα 9 ήταν ποταμόπλοια και τα 7 φορτηγά, καθώς και ένα επιβατηγό. Αναγράφονται με την σειρά παράθεσης το όνομα του πλοίου, το πρώην όνομα του, η ολική χωρητικότητα, το έτος ναυπήγησης και ο πλοιοκτήτης. ΠΟΤΑΜΟΠΛΟΙΑ 1. Άνω Βαθύ, Tai Chow, 1524, 1882, Ιωάννης Δ. Τσούνιας 2. Αθηνά, Ta Yu, 1445, 1931, Γ.Μ. Σταματελάτος 3. Αιγεύς Σ., Tze Ta, 1366, 1926, Γ.Μ. Σταματελάτος 4. Αίνος Σ., Cheng Ta, 1520, 1929, Γ.Μ. Σταματελάτος 5. Αντιγόνη, Hung Ta, 1371, 1924, Γ.Μ. Σταματελάτος 6. Άρης, -, 1371, 1924, Γ.Μ. Σταματελάτος 7. Αργοστόλι, Ta Dah, 1628, 1935, Γ.Μ. Σταματελάτος 8. Άττικα, Ta Ching, 1405, 1920, Γ.Μ. Σταματελάτος 9. Αφροδίτη, Ta Ho, 1001, 1914, Γ.Μ. Σταματελάτος ΦΟΡΤΗΓΑ 1. Βαλεντίνη, China Exporter, 4713, 1909, Ιωάννης Σκαρταλίδης 2. Ερατώ, China Importer, 5904, 1918, Ιωάννης Σκαρταλίδης 3. Ήρα, Day Shing, 3208, 1905, Γ.Μ. Σταματελάτος 4. Καραβάδος, Day Loh, 2325, 1913, Γ.Μ. Σταματελάτος 5. Λειβαθώ, Tsahg Woo, 1765, 1903, Γ.Μ. Σταματελάτος 6. Πιπίνα, Dah Sun, 2709, 1904, Γ.Μ. Σταματελάτος 7. Παναγής, Chang The, 2744, 1894, Ιωάννης Δ. Τσούνιας ΕΠΙΒΑΤΗΓΟ 1. Σπάρτα, Yun Mow, 1202, 1922, Γ.Μ. Σταματελάτος Ο Ιωάννης Μελισσηνός στο πίνακα της λίστας του VIIβ, με τον τίτλο «Εκ΄ κατασχέσεως επιβληθείσης υπό της Ιαπωνικής Κυβέρνησης εις ακτάς Κίνας και Ιαπωνίας», Δεκέμβριος 1941, αναφέρει 13 από τα προαναφερόμενα πλοία σαν κατασχεμένα από τις ιαπωνικές αρχές, τα: 01. ΑΝΩ ΒΑΘΥ 02. ΑΘΗΝΑ 03. ΑΙΓΕΥΣ Σ. 04. ΑΙΝΟΣ Σ. 05. ΑΝΤΙΓΟΝΗ 06. ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ 07. ΑΤΤΙΚΗ (βλ. Άττικα) 09. ΑΦΡΟΔΙΤΗ 10. ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ 11. ΕΡΑΤΩ 12. ΚΑΡΑΒΑΔΟΣ 13. ΠΑΝΑΓΗΣ 14. ΣΠΑΡΤΗ Γνωρίζω κανείς τι απέγιναν τα υπόλοιπα; 1. ΑΡΗΣ 2. ΗΡΑ 3. ΛΕΙΒΑΘΩ 4. ΠΙΠΙΝΑ Επίσης ο Μελισσηνός στον ίδιο πίνακα αναφέρει ακόμα ένα πλοίο που δεν υπάρχει στον πίνακα του Υπουργείου Εξωτερικών, πρόκειται για το πλοίο ΚΑΡΑΒΑΘΗΣ, 1500 ΚΟΧ. Γνωρίζει κανείς κάτι γι΄ αυτό; Ευχαριστώ DG Υ.Γ. Δεν είχα μέχρι στιγμής χρόνο να κοιτάξω ούτε στο LRS αλλά ούτε και στο Miramar. Θα το κάνω με την πρώτη ευκαιρία.

Σε ευχαριστώ πολύ Νηρέα, όπως πάντα ακριβής, με τεκμήρια και με επιχειρήματα. Μεγάλη βοήθεια έδωσες και ναι μετά τις πληροφορίες και τα επιχειρήματα σου είναι αυτονόητο ότι η απώλεια του ΛΕΝΑ υπόκειται στις απώλειες του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου και θα αφαιρεθεί από την λίστα απωλειών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν πάντως μια καλή ευκαιρία για μια εμβάθυνση όχι μόνο στην ιστορία αλλά και στον τρόπο έρευνας. Σαν ένα μικρό μπόνους παραθέτω εδώ μια μικρή καταχώρηση αρχείου που βρήκα σε σχέση με την γενική κατάσταση των ισπανικών επιτάξεων κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Όπως φαίνεται πολλά πλοία βυθίστηκαν κατά την διάρκεια των βομβαρδισμών στα ισπανικά λιμάνια και μετά το επίσημο τέλος του την 1.4.1939 ξεκίνησε η ανέλκυση και η επισκευή τους από το καθεστώς Φράνκο. Όλα σχεδόν λάμβαναν το συνθετικό Castillo. Δεν γνωρίζω το γιατί. Λόγω τις ποσότητας των βυθισμένων πλοίων και την υπερφόρτωση εργασίας των λίγων ισπανικών ναυπηγείων σε συνδυασμό με την έλλειψη ανταλλακτικών, οδήγησε στο να καθυστερήσουν πολύ οι ανελκύσεις έτσι ώστε πολλά από τα πλοία να είναι σε θέση να ταξιδέψουν και πάλι το 1941. Ίσως εκεί να οφείλεται και το γεγονός ότι το ΛΕΝΑ εμφανίζεται και πάλι να ταξιδεύει σαν CASTILLO MONCADA το 1941. Σου παραθέτω ενδεικτικά έναν μικρό κατάλογο κάποιων άλλων πλοίων τα οποία έλαβαν το 1940-41 ονόματα Castillo, αν και είχαν βυθιστεί από το 1938-39. "Castillo Almansa" 1941 ex "Stancroft" 1407/1908, βρετανικό, 27.12.38 + Barcelona, 20.04.39 ανέλκυση. "Castillo Almenara" 1941 ex "English Tanker" 5387/1923, βρετανικό, 06.06.38 + Alicante, 26.04.39 ανέλκυση. "Castillo Benisano" 1940 ex "Lucky" 1235/1905, βρετανικό, 10.02.38 + Valencia, 24.05.39 ανέλκυση. "Castillo Montiel" 1940 ex "Farnham" 4793/1913, βρετανικό, 27.06.38 + Alicante, 27.08.39 ανέλκυση. "Castillo Montjuich" 1940 ex "African Mariner" 6581/1919, βρετανικό, 22.01.39 + Barcelona, 18.04.39 ανέλκυση. "Castillo Norena" 1941 ex Greatend" 1495/1902, βρετανικό, 28.05.38 + Valencia, 24.11.38 ανέλκυση. "Castillo Riaza" 1941 ex "Foynes" 822/1916, βρετανικό, 09.06.38 + Castellón, ? ανέλκυση. Πάντως ακόμα δεν κατάφερα να καταλάβω γιατί το πλοίο πουλήθηκε το 1939 στον Jean Mylona κάτοικο Παρισίων. Αυτό το τελευταίο δεν λέει τίποτα καθώς οι περισσότεροι που κέρδιζαν από τον ισπανικό εμφύλιο ήταν και κάτοικοι Λονδίνου, Παρισίων ή Μασσαλίας. Όπως ίσως θα διαπίστωσες ο όνομα του Jack Billmeir αναφέρεται και από τον Κωνσταντίνο Τσουμάνη στο βιβλίο του στην υποσημείωση 79. (σελ. 57), όπου γράφει, μεταφράζοντας από τον Hugh Thomas „The spanish civil war“: «Εκείνη την εποχή, σχεδόν όλο το ναυτικό εμπόριο διεκπεραιωνόταν από το βρεταννικό εμπορικό ναυτικό. Πάντως όλα αυτά τα πλοία ήταν μόνο κατ΄ όνομα βρετανικά –είχαν νηολογηθεί σε γνωστές βρετανικές εταιρείες μέσω του γραφείου νυαλώσεως Τζακ Μπιλ Μέγιερ [ ], ο οποίος εθεωρείτο ότι είχε τον απόλυτο σχεδόν έλεγχο του εμπορίου με την Δημοκρατία. Χρηματοδοτούνταν από τους δημοκρατικούς για να δημιουργήσει τρεις μεγάλες ναυτιλιακές εταιρίες, από τις οποίες η Ατλαντική Εταιρία ήταν η πιο σημαντική. Από τα μέσα Απριλίου έως τα μέσα Ιουνίου είκοσι δυο πλοία που είχαν νηολογηθεί σαν βρετανικά (από τα 140 που έκαναν εμπόριο με τη Δημοκρατία), δέχτηκαν επιθέσεις, από τα έντεκα ή βυθίστηκαν ή υπέστησαν βαρύτατες ζημιές.» Χαιρετώ και ευχαριστώ. DG

Ο Χρήστος Ντούνης στην σελίδα 126 του βιβλίου του "Τα Ναυάγια στις Ελληνικές Θάλασσες", Τόμος Α΄, αναφέρεται σε κάποιο ελληνικό Φ/Α ΑΛΜΑ Ν.Π.839 (ιδιοκτησία Νικολάου Λ. Μεταξά, Σπυρίδωνα Γ. Αλεξανδράτου και Πόλυ Σ. Λοïζίδη) θεωρώντας το σαν το ALMA το οποίο ανήκε (το αναφέρει σαν επίτακτο) στο γερμανικό πολεμικό ναυτικό (βλ. Kriegsmarine) και βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση σε βρετανική νάρκη στο λιμάνι της Νάξου στις 23.11.1943. Το γερμανικό ALMA που βυθίστηκε στην Νάξο ήταν ένα από τα 4 πλοία που αγόρασε ο γερμανικός στρατός από τους Ισπανούς και χρησιμοποίησε στην Ελλάδα, τα υπόλοιπα ήταν τα CELSIUS, ARDENA και MARGUERITE. Το ALMA ήταν ένα από τα κύρια μεταγωγικά πλοία που χρησιμοποιήθηκαν από την Kriegsmarine για την επιχείρηση κατάληψης και "κάθαρσης" των Κυκλάδων από τον ιταλικό στρατό. Το λάθος του Ντούνη επαναλαμβάνεται σε όλες τις πηγές που τον έχουν "κοπιάρει" χωρίς να τον ελέγξουν. Αναφέρω εδώ ότι τα λάθη στα βιβλία του είναι πάρα πολλά και χρειάζεται πάντα έρευνα πριν τα χρησιμοποιήσει κανείς. Το συγκεκριμένο γερμανικό ALMA που βυθίστηκε στην Νάξο τον Νοέμβρη του 1943, με πλήρωμα 17 Έλληνες και 6 Γερμανούς, ήταν αυτό: 1918 AINGERU ZAR 1925 PABLO DE AZPITARTE 1941 ADEJE 1943 NIKOLAJEW 1943 ALMA 253 ΚΟΧ, κατασκευασμένο στο Bilbao της Ισπανίας το 1918. Πιο ήταν το ΑΛΜΑ Ν.Π.839 του Ντούνη; Υπήρξε ποτέ τέτοιο πλοίο; Ευχαριστώ DG Υ.Γ. Το γεγονός ότι στην λίστα Μελισσηνού δεν αναφέρεται πουθενά πλοίο με αυτό το όνομα, ούτε στις επιτάξεις αλλά ούτε και στις απώλειες, είναι ένα ακόμα επιχείρημα το οποίο συνηγορεί υπέρ του γεγονότος ότι το το γερμανικό ALMA δεν έχει καμμιά σχέση με κάποιο υποτιθέμενο ελληνικό από τον γερμανικό στρατό κατοχής επιταγμένο πλοίο που βυθίστηκε στην Νάξο το φθινόπωρο του 1943.

Είδομεν την ημέραν φίλε. Το ότι τορπιλίστηκε είναι σίγουρο, καθώς αυτό αναγράφεται με απόλυτη ακρίβεια σε όλες τις καταχωρήσεις του LRS από το 1938 έως το 40. 1938, NAVARINON, Torpedoed & beached 3, 38 [March 1938], November [1938] in port – Owner P.G. Cottaropoulos - Greek 1939, 1940, LENA, Torpedoed & beached 3, 38 now in port [barcelona σύμφωνα με τον R.González Echegaray], – Jean A. Mylonas - Greek 1941, CASTILLO MONCADA – Owner Spanish Government - Spanish Γνωρίζουμε ή τουλάχιστον θεωρούμαι ότι το πλοίο λανθασμένα ή επίτηδες, δεν είναι αυτό το σημαντικό, χτυπήθηκε με τορπίλη τον Μάρτη του 38 και ρυμουλκήθηκε στο λιμάνι της Barcelona. Στις 21.1.39 η Barcelona καταλαμβάνεται από τους εθνικιστές του Franco, στις 27.2.39 αναγνωρίζεται το καθεστώς του από την Αγγλία και την Γαλλία, και την 1.4.39 ο Ισπανικός Εμφύλιος έχει τελειώσει με τον Franco να σχηματίζει κυβέρνηση. Το ερώτημα είναι, εφ΄ όσον ο εθνικιστής στρατηγός έχει ήδη από το 39 όλη την δύναμη στα χέρια του, γιατί δεν κατάσχει τότε το πλοίο αλλά, όπως αναφέρεται στο LRS, αυτό παραμένει ελληνικό; Στην καταχώρηση του 1941 το επισκευασμένο πλοίο είναι ξεκάθαρα κατασχεμένο και ισπανικό. Μήπως το γεγονός της εισόδου της Ελλάδας στον πόλεμο στις 28.10.40 είναι η αιτία της κατάσχεσης του πλοίου από τον σύμμαχο του Άξονα, την Ισπανία; Το βλέπω σαν το πιο πιθανό σενάριο και σαν την κύρια δικαιολογία που ο Μελισσηνός συμπεριέλαβε το πλοίο στις απώλειες του Β΄Π.Π., το οποίο καταχώρησε σαν την μοναδική κατάσχεση των ισπανικών αρχών αυτή την περίοδο. Θα το συμπεριλάβω και εγώ Νηρέα καθώς το LRS το έχει καταχωρημένο για την περίοδο 1938-40 σαν Greek. Σε ευχαριστώ πολύ, είναι δυο πλοία ακόμα από την λίστα που περιμένουν και θα τα ανεβάσω μόλις βρω λίγο χρόνο. Το βιβλίο του Κ. Τσουμάνη είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρον. DG

Σύμφωνα με τα ακόλουθα στοιχεία 1. Το γεγονός ότι στο LRS το 1939 το πλοίο αλλάζει όνομα και ιδιοκτήτη ο οποίος παραμένει ο ίδιος μέχρι το 1941 που το πλοίο εμφανίζεται πλέον σαν ισπανικό CASTILLO MONCADA, με ιδιοκτήτη την ισπανική κυβέρνηση, είναι ένα επιχείρημα το οποίο οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το πλοίο ήταν τουλάχιστον ελληνόκτητο την περίοδο 1939/40. 2. Το γεγονός ότι σε καμιά από τις καταχωρήσεις αυτές και για τρία χρόνια δεν υπάρχει αριθμός νηολογίου και ΔΔΣ οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπήρχε κάποιο σημαντικό πρόβλημα ιδιοκτησίας. Ίσως η αγοραπωλησία ανάμεσα στον Κωταρρόπουλο και στον Μυλωνά να πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά τον τορπιλισμό, όταν ακόμα η ΕΣΣΔ υποστήριζε τον δημοκρατικό στρατό χωρίς να έχει αλλάξει ακόμα την τακτική της υποστηρίζοντας μια μέλλουσα συμμαχία με τον Χίτλερ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει μια τετελεσμένη έκβαση του ισπανικού εμφυλίου. 3. Το γεγονός ότι το πλοίο από το 1941 και μετά εμφανίζεται σαν ισπανικό CASTILLO MONCADA, δεν σημαίνει ότι τότε πραγματοποιήθηκε η κατάσχεση, αφού είχε τελειώσει με νίκη του Φράνκο ο ισπανικός εμφύλιος και υπήρχε μια και μόνο ισπανική κυβέρνηση; Πριν η επίσημη και δημοκρατικά εκλεγμένη ισπανική κυβέρνηση δεν είχε κατασχέσει το LENA, σύμφωνα με το LRS. Το ερώτημα μου παραμένει και κάθε βοήθεια δεχτεί, αρκεί η καταχώρηση στο LRS με όνομα ιδιοκτήτη για να θεωρηθεί ένα πλοίο το οποίο βρίσκεται παροπλισμένο σε ξένο λιμάνι σαν ελληνικό πλοίο; Όλα αυτά βέβαια οδηγούν στο να παρθεί η απόφαση αν το πλοίο ανήκει στις ελληνικές απώλειες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ή όχι. Ευχαριστώ για κάθε βοήθεια. DG

Ευχαριστώ Νηρέα, 118 ΚΟΧ είναι και το ΦΡΙΞΟΣ που δίνει ο Ντούνης. Νομίζω ότι είναι αυτό. Από ότι θα είδες και εσύ πάλι η μεταφορά Εβαίων στο προσκήνιο Άλλο ένα ιστορικό ναυάγιο στην Λέβιθα αυτή την φορά. Το ΑΣΤΗΡ μάλλον είναι το γνωστό πλοίο του Σταφιλοπάτη που βυθίστηκε από τα Ju 87 τον Απρίλη του 41 στο Καψάλι Κυθήρων και κόπηκε το 1950-52. Οπότε μάλλον πάει το ένα. Είναι έξω από τις απώλειες του Β΄ΠΠ. Χαιρετώ DG

Καλησπέρα σε όλους, στον πρώτο τόμο „Το Ναυτικό στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο“, Αρχείο Ι. Μελισσηνού, Επιμέλεια Ι.Θ. Μαλακάση, σελ. 115. Πίναξ ΙΙη. „ΕΞ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙΣΗΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΩΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ“, υπάρχει καταχωρημένο το φορτηγό ατμόπλοιο ΛΕΝΑ 1.735 ΚΟΧ. Όνομα: LENA Πρώην ονόματα: 1914 AYDON 1918 JET 1919 CHARITY 1919 AYDON 1920 WARZAWA 1925 BROMPTON MANOR 1936 DRAKELOW 1937 STANCLIFFE 1937 NAVARINON 1939 LENA Από το 1941 ισπανικό CASTILLO MONCADA Τύπος: Φορτηγό ατμόπλοιο Πρώτη σημαία: Ηνωμένο Βασίλειο Ολικ. Χωρ.: 1.735 κόρων Καθ. Χωρ. : 1.021 κόρων Ολ. Μήκος: 77,7 Πλάτος: 11,6 Βύθισμα: 5,2 Κατασκευή: Blyth S.B. & D.D. Co. Ltd, στο Blyth της Αγγλίας Αριθ. Κατ.: 176 Μηχανή: Τρικίλυνδρη παλινδρομική 224 NHP, N.E. Marine Eng. Co. Ltd, Sunderland, Αγγλία Προπέλες: 1 Ενδεικτική ταχύτητα: 9 κόμβοι Το πλοίο σαν STANCLIFFE (Stanhope S.S. Co. Ltd - Γαλλία) πουλήθηκε το 1938 στον Γ.Λ. Κωτταρόπουλο (νομίζω ότι η καταχώρηση του LRS σαν P.G. Cottaropoulos είναι λάθος) και μετονομάστηκε NAVARINON. Το 1939 εμφανίζεται σαν ιδιοκτήτης ο Ιωάννης Α. Μυλωνάς και το πλοίο μετονομάζεται σε LENA. Το θέμα που τίθεται είναι το εξής. Ενώ ο Μελισσηνός το καταχωρεί σαν κατασχεμένο από τις ισπανικές αρχές κατά την περίοδο 1.9.1939 έως 28.10.1940, γεγονός που το καθιστά σαν ελληνική απώλεια μέσα στα πλαίσια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σαν ιδιοκτησία του Ιωάννη Μυλωνά, ο R.González Echegaray στο βιβλίο του „La marina mercante y el tráfico marítimo en la guerra civil“ αναφέρει ότι το πλοίο σαν NAVARINON τορπιλίστηκε από ένα ισπανικό υποβρύχιο της εθνικής στρατιάς ρου Φράνκο τον Μάρτιο του 1938. Στην συνέχεια ρυμουλκήθηκε μέχρι την Μπαρτσελόνα όπου και βυθίστηκε τον Ιανουάριο του 1939. Στις 04.07.1939 ανελκύθη, επισκευάστηκε και εντάχθηκε σαν CASTILLO MONCADA στο ισπανικό ναυτικό. Το γεγονός αυτό αναιρεί την απώλεια του πλοίου στο διάστημα που αναφέρει ο Μελισσηνός και κατά συνέπεια αναιρεί την ιδιότητα του πλοίου σαν απώλεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το LRS (βλ. συνημμένα) έχει το 1938 το πλοίο καταχωρημένο σαν NAVARINON και τορπιλισμένο τον Μάρτιο του 1938. Το 1939 το πλοίο αλλάζει όνομα σε LENA και ιδιοκτήτη όπου καταγράφεται ο Ιωάννης Μυλωνάς, ταυτόχρονα το πλοίο εξακολουθεί να βρίσκεται καταχωρημένο σαν τορπιλισμένο και ακίνητο στο λιμάνι της Μπαρτσελόνα. Το ίδιο ισχύει και για το 1940. Το 1941 το πλοίο έχει επισκευασθεί και ταξιδεύει με αλλαγμένο όνομα σε CASTILLO MONCADA, ιδιοκτήτης του η ισπανική κυβέρνηση. 1938 1939 1940 1941 Τι συνέβη; Γνωρίζει κανείς; Η συνέχεια έχει ως εξής. Το πλοίο, σαν ισπανικό, γλίτωσε από τον πόλεμο και βυθίστηκε στις 16.03.1951 δυο μίλια ανατολικά του Sagres. Ευχαριστώ DG

Αγαπητοί φίλοι, στον πρώτο τόμο „Το Ναυτικό στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο“, Αρχείο Ι. Μελισσηνού, Επιμέλεια Ι.Θ. Μαλακάση,Ιωάννινα 1995, σελ. 112. Πίναξ ΙΙα. „ΕΚ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ“, υπάρχει σαν καταχώρηση 10. το επιβατηγό πλοίο ΦΡΙΞΟΣ 118 ΚΟΧ. Όσο και να έψαξα (LRS, Miramar, Ποντοπόρεια κ.λπ.) δεν βρήκα κάτι για το πλοίο αυτό. Γνωρίζει κάποιος για πιο πλοίο πρόκειται; Ευχαριστώ DG

Αγαπητοί φίλοι, αγαπητέ συνοδοιπόρε Νηρέα, κατ΄ αρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για την πολύχρονη φιλοξενία, αν και τα τελευταία χρόνια δεν ήμουν ιδιαίτερα ενεργός στο forum. Ελπίζω ότι αυτό θα αλλάξει στο άμεσο μέλλον. Πριν συνεχίσω θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ορισμένα δεοντολογικά θέματα τα οποία δεν αφορούν εσάς αλλά κάποιους από του χρήστες και τους αναγνώστες του φόρουμ, και τα οποία αν και θεωρούνται αυτονόητα μοιάζουν να έχουν χάσει αυτή τους την ιδιότητα. 1. Η λογοκλοπή και η αντιγραφή υπόκεινται στην νομική σφαίρα των αδικημάτων „πνευματικής ιδιοκτησίας“ και διώκεται νομικά. 2. Κάθε παράθεση, οπουδήποτε, χωρίς την αναφορά της πηγής θεωρείται λογοκλοπή και μπορεί να διωχθεί νομικά. 3. Ο αριθμός και η ημερομηνία ενός μηνύματος σε ένα φόρουμ, το οποίο έχει νομική υπόσταση, θεωρείται και σαν αριθμός και ημερομηνία διευθέτησης σε περίπτωση λογοκλοπής. 4. Υπάρχουν επιστημονικά γλωσσολογικά και γραφολογικά εργαλεία, τα οποία είναι σε θέση και μόνο από την σύνταξη, τον αριθμό και την χρήση των λέξεων να διαβεβαιώσουν αν πρόκειται για λογοκλοπή και αντιγραφή ή όχι. Τα αποτελέσματα είναι αποδεικτικά στοιχεία και μπορούν να κατατεθούν σαν μαρτυρίες σε δικαστήριο. Τα έξοδα βαρύνουν, στο τέλος, αυτόν που θα χάσει την δίκη και προστίθενται στα έξοδα τις δίκης καθώς και στην ηθική και οικονομική αποζημίωση που θα λάβει αυτός που θα κερδίσει την δίκη. 5. Το IP της ιστοσελίδας, σε περίπτωση που δεν υπάρχει νομικό πρόσωπο, παραδίδεται στον εισαγγελέα από την υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος και από κει και πέρα είναι θέμα ελάχιστου χρόνου μέχρι να βρεθεί το φυσικό πρόσωπο για να του αποδοθεί η μήνυση. 6. Πέρα από τις διάφορες ασφάλειες μου διαθέτω και ευρωπαϊκή νομική ασφάλεια, η οποία με καλύπτει για ολόκληρη την Ευρώπη πληρώνοντας τον δικηγόρο μου για όσο καιρό διαρκέσει η δίκη. Στο τέλος βέβαια τα πληρώνει όλα αυτός που θα την χάσει. 7. Δεν θα ήθελα να κάνω χρήση της. Για να το κάνω πιο κατανοητό για αυτούς που ίσως δεν κατάλαβαν τα προηγούμενα. Μάγκες κόφτε το γιατί θα βρεθείτε να τρέχετε πολύ άσχημα. Τώρα που τελείωσα μπαίνω στο κυρίως θέμα μου. Μετά από προτροπή δυο σημαντικών γερμανών ερευνητών, του Theodor Dorgeist και του Peter Schenk (ίσως ο τελευταίος να είναι πιο γνωστός στο ελληνικό κοινό λόγω της μετάφρασης του βιβλίου του „Πόλεμος στο Αιγαίο“ στα ελληνικά) ξεκίνησα την δημιουργία μιας τράπεζας δεδομένων για τις συνολικές απώλειες της ελληνικής εμπορικής και πολεμικής ναυτιλίας κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η τράπεζα συμπεριλαμβάνει όλα τα πλοία (εκτός των πετρελαιοκίνητων) τα οποία απωλέσθηκαν από την 1.9.1939 έως και την 15.8.1945, είναι στην γερμανική γλώσσα και φέρει τον προγραμματικό τίτλο “Verluste der griechischen Marine im Zweiten Weltkrieg“ (= Απώλειες της Ελληνικής Ναυτιλίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο). Η τράπεζα δεδομένων φιλοξενείται από το γερμανικό Forum Marinearchiv και υποστηρίζεται πρωτίστως με φωτογραφικό υλικό από την Βιβλιοθήκη Σύγχρονης Ιστορίας της Στουτγάρδης. Προς το παρών μου έχουν παραχωρηθεί όλες οι υπάρχουσες φωτογραφίες των πλοίων που βυθίστηκαν από γερμανικά υποβρύχια (πρόκειται για τον ίδιο φάκελο που παραχωρήθηκε στο uboat.net) και στο άμεσο μέλλον έχω κανονίσει από τώρα τακτικά ραντεβού για το σκανάρισμα 2.000 περίπου φωτογραφιών ελληνικών πλοίων του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Κύριος σκοπός της συγκεκριμένης τράπεζας δεδομένων είναι η δημιουργία ενός διαδικτυακού αρχείου, προς το πάρων στην γερμανική γλώσσα, στο οποίο θα υπάρχουν φιλτραρισμένες από λάθη του παρελθόντος, τεκμηριωμένες με αρχειακά ντοκουμέντα και με πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές, όλες οι καταχωρήσεις των ελληνικών και ελληνόκτητων πλοίων που χάθηκαν κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι στιγμής έχουν καταχωρηθεί 190 περίπου πλοία και μέχρι την επίσημη ανακοίνωση της έναρξης του πρότζεκτ, που θα γίνει μετά την άνοιξη, ελπίζω να έχω καταχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος της λίστας μου. Στην προσπάθεια μου αυτή τυχαίνει φορές που βρίσκομαι σε αδιέξοδο, αν και σπάνια. Θα ήθελα λοιπόν να απευθυνθώ στις περιπτώσεις αυτές στα μέλη του φόρουμ έτσι ώστε αν κάποιος γνωρίζει κάτι να το καταθέσει βοηθώντας παραπέρα το discurs και την έρευνα. Για τον σκοπό αυτό για κάθε τέτοιο θέμα θα ξεκινώ ένα καινούργιο thread. Για όσους ενδιαφέρονται στον επόμενο σύνδεσμο θα βρουν την εισαγωγή (η βιβλιογραφία δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένη) του project, το οποίο είναι αφιερωμένο στην μνήμη ενός από τους πρώτους διδάξαντες, του Χρήστου Ντούνη (1935-2010). http://historisches-marinearchiv.de/projekte/verluste_griechenland/beschreibung.php Στον επόμενο σύνδεσμο θα βρουν την πρώτη σελίδα της τράπεζας δεδομένων. Όπως προείπα το project είναι στα γερμανικά αλλά με μια μεταφραστική μηχανή δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα. Με ένα κλίκ στο αριστερό μέρος, επάνω στην σελίδα με το γαλάζιο βελάκι, ανοίγει η κύρια σελίδα του λήμματος. http://historisches-marinearchiv.de/projekte/verluste_griechenland/uebersicht.php?rubrik=% Και ένα δείγμα του πως δείχνει η σελίδα του κάθε λήμματος, στην συγκεκριμένη περίπτωση το φορτηγό ατμόπλοιο ΣΙΦΝΟΣ, Ν.Π. 712. http://www.historisches-marinearchiv.de/projekte/verluste_griechenland/ausgabe.php?rubrik=%&where_value=265 Σε περίπτωση που κάποιο μέλος του φόρουμ έχει να προσθέσει, να διορθώσει ή να συζητήσει κάτι, θα το παρακαλούσα να ξεκινήσει ένα καινούργιο θέμα με το όνομα και τον αριθμό νηολογίου του περί ου ο λόγος πλοίου. Ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία και την υποστήριξη. DG

Γεια σου και σε σένα Νίκο και καλή χρονιά. 1. Ναι, τελικά έχει αρκετά λάθη το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά σε σχέση με την Αλιγιά Μπετ δεν έχουμε κάτι άλλο στα ελληνικά. Το βιβλίο του Fritz Liebreich βέβαια παραμένει κορυφαίο. Ξέρεις Νίκο αν το έκοψαν το PENCHO; 2. Κοίτα Νίκο, για τον Μεταξωτό γνώριζα από ισραηλινές πηγές ότι ήταν γενικά δεν ήταν και ότι καλύτερο σαν άνθρωπος και ότι αντάλλασσε γάλα για τα μωρά των Εβραίων ναυαγών που πεινούσαν, ζητώντας χρυσά αντικείμενα για αντάλλαγμα, οπότε δεν με ξενίζουν αυτά που γράφεις, ίσως όμως ήταν καλό να μας πεις με λεπτομέρειες την ιστορία μια και την γνωρίζεις καλά. Χαιρετισμούς DG

Νηρέα σε χαιρετώ. Αγαπητέ φίλε ελπίζω να είσαι καλά. Έχουμε καιρό να τα πούμε. Γράφεις τα εξής: Στο εξαιρετικό βιβλίο που ανέφερες "Η ζωή απ΄ την αρχή", των Ιακώβ Σιμπή και Καρίνας Λάμψα, ακριβώς στην σελίδα 216 που ανέφερες κι΄ εσύ, γράφει ότι ο αρχηγός του πλοίου Γκαντ Λάσκερ ανησύχησε τόσο πολύ όταν το είδε ώστε ειδοποίησε τους οργανωτές της αποστολής οι οποίοι του έδωσαν την εντολή "Να αποπλεύσετε!". Ο καπετάνιος του ΑΘΗΝΑ, Βασίλης Εξαρχόπουλος, από την Αμοργό, φαίνεται ότι ήταν σκληρό καρύδι. Τον Μάιο του 1941 ήταν κυβερνήτης του μότορσιπ ΑΙΝΟΣ (Ν.Π.436, 130 ΚΟΧ) το οποίο στις 22 αυτού του μήνα πλέοντας από Πειραιά για Κρήτη κανονιοβολήθηκε από συμμαχικό σκάφος στα νότια της Μήλου με αποτέλεσμα να βυθισθεί και να απολεσθεί ο ναύκληρος Σπύρος Συρίγος από τη Θήρα (βλ. Ντούνης, Α΄, σελ. 121,122). Σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Βασιλιά της Σύρνας" ο Εξαρχόπουλος ξαναπέρασε αργότερα από το νησί, μετά την βύθιση του ΑΘΗΝΑ, μεταφέροντας και πάλι Εβραίους παλιννοστούντες. Απ΄ ότι φαίνεται οι μηχανικοί είχαν στήσει ολόκληρη επιχείρηση για την επισκευή τέτοιων σαπιοκάραβων, της οποίας την διεύθυνση είχε κάποιος Γκαγκάνης, ο επονομαζόμενος "Πάπια" (βλ. σελ. 215 του η "Ζωή απ΄ την αρχή"). Το όνομα του Γκαγκάνη σε συνδυασμό με το όνομα του Φάτση, εμφανίζεται συνεχώς στα βρετανικά αρχεία που σχετίζονται με την Αλιγιά Μπετ. Το πλοίο ήταν καταχωρημένο μέχρι το 1942 στο LRS. Σου παραθέτω την καταχώρηση του 1939-40 Απ΄ ότι βλέπεις είχε τον αριθμό νηολογίου Ν.Π.18 και το χαρακτηριστικό P σε κύκλο(= Passenger ship)για τα επιβατιγά πλοία. Ίσως επειδή δεν το γνώριζαν καθώς το ΑΘΗΝΑ δεν βυθίστηκε μέσα στο λιμάνι του Πειραιά αλλά έξω από αυτό κατά την διάρκεια της ρυμούλκησης του. Δες την καταχώρηση στα βρετανικά αρχεία για το ιστορικό του: "She sank outside the harbour from unrepaired leaks". Στην επόμενη καταχώρηση Νηρέα της "Υπερεσίας" μπορείς να διαβάσεις πως ήταν οπτικά το ΑΘΗΝΑ-RAFIAH μετά την επισκευή του. Σε παλιές διαφιμήσεις εφημερίδων υπάρχουν ανακοινώσεις της εταιρείας Μακ Δούαλ, μετά την αποχώρηση του Βάρβουρ, όπου αναφέρεται ότι το πλοίο ΑΘΗΝΑ εκτελούσε την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα το δρομολόγιο Πειραιάς-Αίγινα-Μέθανα-Πόρος-Ύδρα-Σπέτσες-Σκάλα Λεονιδίου. Ίσως καταφέρουμε στο μέλλον να βρούμε και μια φωτογραφία του. Όσες εμφανίζονται στο ίντερνετ ως ΑΘΗΝΑ των Μακ Δούαλ και Βάρβουρ είναι "μούφες". Σε χαιρετώ αγαπητέ φίλε και όλα βέβαια τα μέλη του φόρουμ. DG

Παιδιά δεν υπάρχει ανάγκη, έχω τον φάκελο πλέον στα χέρια μου. @ ΝΗΡΕΑΣ Αγαπητέ Νηρέα νομίζω ότι το όμορφο αυτό ταξίδι φτάνει στο τέλος του. Ευχαριστώ πολύ όλους τους συμμετέχοντες στην μεγάλη αυτή περιπέτεια. Ειδικά εσένα Νηρέα!!! Παραθέτω απόσπασμα από την κατάθεση του κυβερνήτη του ΑΘΗΝΑ, Βασίλη Εξαρχόπουλου, από την σελίδα 74 recto, του φακέλου ADM1/20776, από U.K. National Archives (βλ. συνημμένο). a) According to EXARCHOPOULOS the ATHINA was the first steam-ship built in Greece, at SYROS, and she was sunk during the war. It was salvaged and overhauled in recent months having 200 HP DEUTSCH Diesel engine installed. EXARCHOPOULOS states that FATSIS was the owner, possibly in partnership with GAGANIS. Πληροφορώ επίσης ότι: 1. Όπως με πληροφόρησε ο φίλος Ν.Κ., το ΑΘΗΝΑ βυθίστηκε τον Δεκέμβρη του 46 ολόκληρο χωρίς να κοπεί. Δέκα περίπου χρόνια αργότερα, το 1956, ο τυχοδιώκτης ψαράς Μιχάλης Μαστώρος κατά την διάρκεια της προσπάθειας του να ανελκύσει την μηχανή του πλοίου (πρόκειται, όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Νηρέας, για την νέα 200 HP DEUTSCH Diesel) έκοψε με δυναμίτες το πλοίο στην μέση και ανέλκυσε την μηχανή με βαρέλια. Ο Μαστώρος συνελήφθη σε ανάλογη περίπτωση ανέλκυσης βυθισμένων καϊκιών σε άλλο νησί, και καταδικάσθηκε σε πολυετή φυλάκιση στις φυλακές της Κρήτης από όπου στην συνέχεια δραπέτευσε. Αργότερα στην περιοχή του νησιωτικού συμπλέγματος της Αστυπάλαιας βρέθηκε ένα πτώμα και είπαν ότι ήταν δικό του. Δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς. 2. Θα ακολουθήσει, στο άμεσο μέλλον, ένα εμπεριστατωμένο και τεκμηριωμένο άρθρο στο περιοδικό ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ για το συγκεκριμένο πλοίο και την ιστορία του, με πολλά ντοκουμέντα και φωτογραφίες. Σας ευχαριστώ όλους και πάλι για το υπέροχο αυτό ταξίδι. Χαιρετώ DG

Με αφορμή το παλιό αυτό μήνυμα του Νηρέα, τον αποχαρακτηρισμό των αρχείων, το ανανεωμένο ενδιαφέρον μου για το ναυάγιο του ΑΘΗΝΑ, και τον λίγο ελεύθερο χρόνο που βρήκα, έψαξα και ζήτησα από τα βρετανικά αρχεία τον φάκελο του ΑΘΗΝΑ με τον κωδικό ADM 1/20776. Η απάντηση ήταν θετική ο φάκελος βρέθηκε και μου εστάλη επιστολή με το κόστος το οποίο θα με επιβαρύνει σε περίπτωση που τον παραγγείλω. Το κόστος έχει αναλυτικά ως εξής: Your instructions: Greek ship ATHINAI 19 December 1946, Top Secret report Gen/102/SR 23 to BCIS (Greece) and so on, Subject: Greece-Jewish Affairs. Illegal immigration: Foreign Office representations to Greek Government concerning transport of illegal immigrants to Palestine (Greek ship ATHINAI) Comments from staff: Copying Process No. of Units, A3 Mono. images (digitally transferred) 48, Unit Cost £2.80, Process Cost £134.40 No. of Units, A4 Mono. images (digitally transferred) 53, Unit Cost £2.10 Process Cost £111.30 Additional charge for CD-ROM 1 £3.00 Total £248.70 Επειδή το κόστος με τα μεταφορικά θα βγει γύρω στα 300 ευρώ και επειδή το διάστημα αυτό δεν μπορώ να αντεπεξέλθω οικονομικά στο υψηλό αυτό κόστος, έχω να προτείνω το εξής. Είμαι διατεθειμένος να πληρώσω τα 100 ευρώ από την τσέπη μου. Τι θα λέγατε αν το υπόλοιπο ποσό το διαιρούσαμε με τον αριθμό αυτών που πιθανώς ενδιαφέρονται να αποκτήσουν για το αρχείο τους τα συγκεκριμένα ντοκουμέντα, τα οποία βέβαια θα τους τα στείλω όταν τα παραλάβω. Έτσι σε περίπτωση που μαζευτούμε π.χ. 10 άτομα θα στοιχίσει 20 ευρώ στον καθένα κ.λπ. Ευχαριστώ εκ΄ των προτέρων και ελπίζω στην κατανόηση σας μέσω καλπάζουσας οικονομικής κρίσης. Αν κάποιοι ενδιαφέρονται ας ξεκινήσουμε μια λίστα συμμετεχόντων. Χαιρετώ DG

Στο περιοδικό "Εφοπλιστής", τεύχος 210, Οκτώβριος 2010, υπάρχει το Α΄ μέρος άρθρου μου με τον τίτλο "Α/Π ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΙΤΤΑ - Το πλοίο και η ιστορία του". Πρόκειται για μια καθαρά ιστορική μονογραφική προσπάθεια, σε μορφή άρθρου, η οποία σκοπό έχει να παρουσιάσει άμεσα την οκτάχρονη έρευνα της ιστορίας του πλοίου, τεκμηριωμένη με ανέκδοτες και σπάνιες φωτογραφίες, με χάρτες και σχέδια, με εκθέσεις μάχης και μαρτυρίες από Γερμανούς, Βρετανούς και Έλληνες αυτόπτες μάρτυρες, και με ντοκουμέντα των γερμανικών, βρετανικών, και ελληνικών αρχείων. Ένας επιπλέον, έμμεσος, σκοπός είναι η διόρθωση των ιστορικών λαθών του παρελθόντος, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που έφερε η ιστορική έρευνα στο φως. Το Α΄ μέρος του άρθρου μου αναφέρεται στην ιστορία του πλοίου από την ναυπήγηση του μέχρι και την βύθιση του, στις 21 Φεβρουαρίου του 1943. Ένα μικρό μέρος της εισαγωγής μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Το Β΄ μέρος του άρθρου, το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 2010, αναφέρεται στις εκτελέσεις που προέκυψαν από την βύθιση του πλοίου και στην βαθύτερη ιστορία των αντιποίνων, ενάντια στον ντόπιο πληθυσμό της νήσου Μήλου, από τον γερμανικό στρατό κατοχής. Επιπλέον δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην ιστορική σύνδεση των εκτελέσεων της Μήλου με την εβραϊκή γενοκτονία της πόλης Λιεπάγια (βλ. Liepāja) της Λεττονίας. Τέλος θέλω να επιστήσω την προσοχή, για μια ακόμα φορά, στο ότι πρόκειται για ιστορικό και όχι για καταδυτικό άρθρο. Πιστεύω όμως ότι είναι καλό να γνωρίζουμε την ιστορία των ναυαγίων του τόπου μας. Καλή ανάγνωση. DG

Να χαρώ τους φίλους μας τους Πατρινούς!! Ακόμη 4 φωτογραφίες, όπου στις 2 πρώτες φαίνεται το αντιτορπιλικό SIRIO.

@ proud Ionian Νομίζω ότι και η δεύτερη θα πρέπει να είναι Πάτρα. Δες τις κολόνες του με τα φωτιστικά. Εσύ είσαι ο ειδικός και σε ακούμε. Ευχαριστώ πολύ πάντως. Δημήτρης

Γεια σας παιδια και ευχαριστώ πολύ, τουλάχιστον για την προσπάθεια. Είναι ένα πακέτο σκαναρισμένες φωτογραφίες που μου έστειλαν, όλες από την ίδια περίοδο 1941/42, οι οποίες αφορούν το ιταλικό πολεμικό ναυτικό στην Ελλάδα. Επειδή σε κάποιες από αυτές, τις οποίες δεν έχω ανεβάσεια κόμα, φαινόταν ο Λευκός Πύργος, θεώρησα ότι ίσως ήταν ένα άγνωστο σε μένα κομμάτι από την Θεσσαλονίκη. Θα συνεχίσω να ανεβάζω και άλλες φωτογραφίες μέχρι ίσως να βρούμε κάποια άκρη. Πράγματι υπάρχει ένα χαρακτηριστικός φάρος και μια εκκλησία. Επίσης οι κολόνες φωτισμού έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Σας χαιρετώ όλους και σας ευχαριστώ. Δημήτρης

Μήπως γνωρίζει κάποιο μέλος του φόρουμ ποια πόλη δείχνουν οι φωτογραφίες; Υπάρχει ενδεχόμενο να είναι ένα τμήμα του λιμένα της Θεσσαλονίκης;

Γειά σου Βύρωνα. Στο βιβλίο γράφει ότ το U-565 αυτοβυθίστηκε στον Σκαραμαγκά. Στον πρώτο τόμο των αρχείων Μελισσηνού αναφέρεται ότι το υποβρύχιο και τα δυο τσιμεντόπλοια που ήταν βυθισμένα εκεί ανελκύθηκαν μετά τον πόλεμο για scrap. Χαιρετώ DG